Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ

Η ΖΩΗ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΑΙΝΕΙ ΑΡΚΕΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ...

Η ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ , Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ...

Συνεχίζω-βλέπε προηγ. ανάρτηση- με στοιχεία που αφορούσαν το πολίτευμα της Αθηναϊκής δημοκρατίας την εποχή του Περικλή ... και τμήματα απο τον περίφημο επιτάφιο, πολλά απο τα οποία χρησιμοποίησε ο Μπαράκ Ομπάμα στο λόγο του αμέσως μετά την εκλογή του...

Ως αναφορά τον έλεγχο των έργων όριζε ονομαστικά τους «επιστάτες» που ήταν επιθεωρητές των δημοσίων έργων … 'οπως και σήμερα...

Τα μεγάλα δημόσια έργα κατανέμονταν στις φυλές που εξέλεγαν τους φυλέτες επιστάτες , για να επιβλέπουν το τμήμα του έργου που είχε ανατεθεί σε κάθε φυλή.

Για τη καταβολή μεγάλων ποσών σχετικά με τις δαπάνες κατασκευής ή συντήρησης δημοσίων κτιρίων ή έργων , η βουλή έπρεπε να πάρει την έγκριση της εκκλησίας του δήμου…

Για τη σωστή κίνηση του εμπορίου κληρώνονταν πάλι ειδικοί άρχοντες που επέβλεπαν κάθε λεπτομέρεια της διεξαγωγής του ήτοι να είναι «καθαρά και ακίβδηλα» τα πωλούμενα και να είναι σωστά τα μέτρα και τα σταθμά… ειδικά για τα σιτηρά που έπαιζαν πολύ σημαντικό ρόλο από τότε , κληρώνονταν ειδικοί υπάλληλοι οι δέκα «σιτοφύλακες» και οι «επιμελητές του εμπορίου» για να έχει το κράτος την επίβλεψη της διαθέσεως και τον έλεγχο της τιμής των δημητριακών…
Βλέπετε τα προβλήματα της κερδοσκοπίας υπήρχαν από αρχαιοτάτων χρόνων…
μόνο που τότε οι μηχανισμοί προστασίας των πολιτών λειτουργούσαν και οι παραβάτες τιμωρούνταν...



ΥΜΝΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ

Αξίζει να αναφέρουμε ορισμένα σημεία από τον Επιτάφιο του Περικλέους τα οποία θα μας βάλουν σε πολλές σκέψεις για τα σημερινά τεκταινόμενα στη σημερινή ελληνική δημοκρατία…

Το πολίτευμα μας λέγεται δημοκρατία, επειδή την εξουσία δεν την ασκούν λίγοι πολίτες , αλλά ο λαός.
Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι μπροστά στο νόμο για τις ιδιωτικές τους διαφορές.

Για τα δημόσια αξιώματα προτιμώνται εκείνοι που είναι ικανοί και το αξίζουν, και όχι εκείνοι που ανήκουν σε μία ορισμένη τάξη .
Κανείς, αν τύχει και δεν έχει κοινωνική θέση ή αν είναι φτωχός, δεν εμποδίζεται γι’ αυτό να υπηρετήσει την πολιτεία , αν έχει κάτι άξιο να προσφέρει .

Στη δημόσια ζωή μας είμαστε ελεύθεροι, αλλά και στις καθημερινές μας σχέσεις δεν υποβλέπει ο ένας τον άλλο, δεν θυμώνουμε με το γείτονα μας αν διασκεδάζει και δεν του δείχνουμε όψη πειραγμένου που, αν ίσως δεν τον βλάφτει, όμως τον στενοχωρεί.

Αν, ωστόσο, η αυστηρότητα λείπει από την καθημερινή μας ζωή, στα δημόσια πράγματα, από εσωτερικό σεβασμό, δεν παρανομούμε .
Σεβόμαστε τους άρχοντες * , πειθαρχούμε στους νόμους, και μάλιστα σε όσους έχουν γίνει για να προστατεύουν τους αδύνατους, και όσους που, αν και άγραφοι, είναι ντροπή να τους παραβαίνει κανείς .

Αγαπούμε το ωραίο αλλά μένομε απλοί, και φιλοσοφούμε χωρίς να είμαστε νωθροί.
Τον πλούτο μας τον έχουμε για να τον χρησιμοποιούμε σε έργα και όχι για να καυχιόμαστε .
Δεν θεωρούμε ντροπή τη φτώχια . Ντροπή είναι να μην την αποφεύγει κανείς δουλεύοντας .

Μόνο εμείς θεωρούμε πως είναι όχι μόνο αδιάφορος αλλά και άχρηστος εκείνος που δεν ενδιαφέρεται για τα πολιτικά. Εμείς οι ίδιοι κρίνομε κι αποφασίζουμε για τα ζητήματα μας και θεωρούμε πως ο λόγος δεν βλάφτει το έργο.
Αντίθετα, πιστεύομε πως βλαβερό είναι να αποφασίζει κανείς χωρίς να έχει φωτιστεί **
Μόνο εμείς σκορπούμε απλόχερα τις ευεργεσίες , όχι από συμφεροντολογικούς υπολογισμούς αλλά από φιλελεύθερη γενναιοδωρία …

Στοιχεία από : Θουκυδίδου Ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου,
σε απόδοση Άγγελου Βλάχου, ( Β΄ , 35 – 46 )
* αυτοί που ασκούσανε εξουσία και οι οποίοι εκλέγονταν με ψήφο ή με κλήρο… και δεν ορίζονταν ** εννοεί να έχει ενημερωθεί